Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Λίγες μέρες πριν την εμφάνιση των Red Sparowes στη Θεσσαλονίκη ο Dave Clifford αναλαμβάνει να μιλήσει στο Rockarolla για λογαριασμό της μπάντας. Αυτά που μοιράζεται μαζί μας παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον!
κάντε κλικ στον τίτλο!

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ 5 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ-1/11/2010

Οι 5 προτάσεις της "Σκουριάς" μεταδίδονται κάθε Δευτέρα στις 22:00 στον Rockarolla Radio

http://rockarolla.eu/index.php

Joss Stone & Jeff Beck - I Put a Spell On You

http://www.youtube.com/watch?v=MpNvCa99W5s

The Duke Spirit - Everybody's Under Your Spell

http://www.youtube.com/watch?v=8dbNJOgDCWI

Born Again - Richard Ashcroft and the United Nations of Sound

http://www.youtube.com/watch?v=av7uM-KH7uI

Mark Ronson - Lose It (In The End) Feat. Ghostface

http://www.youtube.com/watch?v=kgOcV0O7k48

Belle & Sebastian - Write About Love

http://www.youtube.com/watch?v=FDTUAgMu6VU

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΤΑ 5 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ-25/10/2010

Οι 5 προτάσεις της "Σκουριάς" μεταδίδονται κάθε Δευτέρα στις 22:00 στον Rockarolla Radio

http://rockarolla.eu/index.php

Kanye West -- "Monster" (feat. Jay-Z, Rick Ross, Nicki Minaj & Bon Iver)

http://www.youtube.com/watch?v=azM_AJr6wE8

Tricky - Murder Weapon

http://www.youtube.com/watch?v=i3fd4nE8OCI

Karen O - If You're Gonna Be Dumb, You Gotta Be Tough

http://www.youtube.com/watch?v=4IUvBXCzeCU

Black Mountain - Old Fangs

http://www.youtube.com/watch?v=YmbmOVunEcc&p=AA164FE90CE67ECE&playnext=1&index=29

Manic Street Preachers - Postcards From A Young Man

http://www.youtube.com/watch?v=czvUR6-5xHw

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΤΑ 5 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ!

οι 5 προτάσεις της "Σκουριάς" μεταδίδονται κάθε δευτέρα στις 22:00 στον Rockarolla Radio

Discodeine (Feat. Jarvis Cocker) - Synchronized

http://www.youtube.com/watch?v=kB9PtAGv2Zc

Jonas and the Massive Attraction-Big Slice
http://www.youtube.com/watch?v=9jnQPgOfovk

Antony & The Johnsons Feat Bjork - Fletta
http://www.youtube.com/watch?v=LpgDG9pLGaQ

My Chemical Romance - "Na Na Na"
http://www.youtube.com/watch?v=egG7fiE89IU

Kings Of Leon - Radioactive
http://www.youtube.com/watch?v=wPBbMbKSZrQ

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Η ΣΚΟΥΡΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ!

13 χρόνια μετά την πρωτοεμφάνιση της,η εκπομπή ξαναβγαίνει στον "αέρα" για τρίτη φορά: 98,7 τότε,105,5 στη συνέχεια και τώρα μόνο στο Ιντερνετ.

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 10 το βράδυ στον Rockarolla!

www.rockarolla.eu

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ TINDERSTICKS...

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ PORCUPINE TREE..

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ (ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΤΕ)

Είμαι fan των Porcupine Tree.Τους παρακολουθώ «στενά» από το 1994 και το “The sky moves sideways” lp, album που τους καθιέρωσε (είχαν προηγηθεί βέβαια και άλλα,ίσως και πιο ενδιαφέροντα),αλλά κυρίως έκανε όσους τυχερούς το άκουσαν(μαζί και τα media) να αναφωνήσουν:Ιδού οι νέοι Pink Floyd!Από τότε έχουν αλλάξει πολλά και η σημερινή μουσική του γκρουπ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ψυχεδελική space rock, την ηλεκτρονική και χαοτική trance-ambient μουσική του τότε..Συμπέρασμα , οι Porcupine Tree, δεν έγιναν Pink Floyd τελικά..
Θυμάμαι μια συνέντευξη του Steven Wilson,front man και εγκέφαλου του συγκροτήματος, πριν καμιά δεκαριά χρόνια,όπου προανήγγειλε την αλλαγή πλεύσης στον ήχο και το «άνοιγμα» σε ευρύτερο και πιο νεανικό κοινό με σκοπό να αποτινάξει τις «φλουδικές» συγκρίσεις και να δημιουργήσει κάτι φρέσκο και καινοτόμο.
Ποιο συγκρότημα βέβαια?Αυτός είναι το γκρούπ.Συνθέτει,γράφει στίχους,παίζει κιθάρες πλήκτρα και δεν ξέρω τι άλλο,κάνει την παραγωγή..(Ok υπάρχει και η στήριξη του Richard Βarbieri κυρίως στα synths ενώ και όλοι οι υπόλοιποι μουσικοί που κατά καιρούς το πλαισίωσαν δεν είναι τυχαίοι) Πράγματι η στροφή ήταν σταδιακή,αλλά εντυπωσιακή:Σκληρός και καταιγιστικός ήχος,εναλλαγές και περάσματα από το ένα είδος στο άλλο…ώσπου εγένετο.. progressive metal!
Συμπέρασμα: Ο Steven Wilson είναι ιδιοφυία ,είναι εγωιστής, φιλόδοξος αλλά και καλός στο να προγραμματίζει τα πάντα!
Για να καταλάβετε τι σας λέω τόση ωρα,μετά από μια συναυλία τους εδώ στον Μύλο πριν 5 χρόνια,όταν κάποιος φαν του πήγε να υπογράψει το δισκάκι "The sky moves sideways",αυτός με το ζόρι το έκανε,λέγοντας περιφρονητικά «this is only past..» ή κάτι τέτοιο..Συμπέρασμα: Ο Wilson αποτινάσσει το παρελθόν του και ας είναι καλύτερο από το παρόν(προσωπική μου άποψη)
Γιατί τα λέω όλα αυτά?Πολύ απλό:Όταν η μπάντα βγήκε για το δεύτερο της encore, ο Wilson είπε στο ήδη ικανοποιημένο κοινό: «θα τελειώσουμε το show με μερικά τραγούδια από το In Absentia».Και έγινε ΧΑΜΟΣ!Mε τι δηλαδή έγινε χαμός?Σαν να έβγαιναν οι Floyd ας πούμε και να έλεγαν το ίδιο πράγμα για το ..Division Bell!
Και ας θέλαμε εμείς οι πιο παλιοί να ακούσουμε κάτι από τα albums της Delirium( εταιρείας που σηματοδότησε τα πρώτα και ψυχεδελικά χρόνια)
Συμπέρασμα :ο Wilson κατάφερε και δημιούργησε το δικό του νέο κοινό.

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ

Ένα από τα πράγματα πάντως που διατηρεί πάντα, είναι η απίστευτη ποιότητα τόσο στις ηχογραφήσεις όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις του γκρούπ. Δεν πρόκειται να φύγεις ανικανοποίητος από αυτές, εκπληκτικός ήχος πάντα, σπουδαίο δέσιμο με την μπάντα(ο ίδιος χρησιμοποιεί καμιά ντουζίνα κιθάρες),ατμοσφαιρικό show,πιστή γενικά απόδοση των τραγουδιών σε σχέση με τον δίσκο(ίσως και καλύτερη).Συμπέρασμα: Ο Wilson είναι τελειομανής, "ψωνάρα" με την καλά έννοια, αλλά και εγγύηση..

Η συναυλία χωρίστηκε σε 2 μέρη.Στο πρώτο ακούσαμε την μπάντα να παρουσιάζει κυρίως τα πιο φρέσκα τραγούδια,δίνοντας έμφαση στo πιο πρόσφατο The Incident.
Tα 5 πρώτα τραγούδια παίχτηκαν μάλιστα με την ίδια σειρά..κανονική παρουσίαση δίσκου δηλαδή!Ακολούθησαν τα Open Car, Lazarus από το Deadwing, μια δόση από το Fear of Blank Planet,ξανά στο καινούργιο album και μόνο μια αναφορά σε κάτι πιο παλιό:Το Russia on ice από το Lightbulb Sun (2000) του οποίου η εκτέλεση ήρθε σαν βάλσαμο,αφού «φύσηξε άνεμος» ψυχεδέλειας στο κατάμεστο Principal..

Αναμενόμενο.Ειναι αυτό που σας έλεγα πριν.Για τον Steve Wilson και την δική του προσέγγιση των πραγμάτων, ο λόγος που εμφανίζεται μπροστά μας ,είναι η παρουσίαση των νέων τραγουδιών και φυσικά η ενίσχυση της εικόνας του συγκροτήματος σε σχέση με το σήμερα και όχι με το οποιοδήποτε παρελθόν! Επαγγελματισμός? Βρετανική αρτηριοσκλήρωση? Πείτε μου, δεν είναι ρίσκο αυτό? Φανταστείτε τους U2 να παίζουν 2 μιση ώρες τραγούδια ΚΥΡΙΩΣ από τα 2-3 τελευταία άλμπουμ..
Συμπέρασμα: ο Wilson,παίζει με τους δικούς του κανόνες..
Οι εκτελέσεις ήταν σχεδόν όλες εκπληκτικές,φανερώνουν ώρες ατέλειωτες δουλειάς, σημεία εκρηκτικά και ξεσπάσματα ( ανάμεσα σε μελαγχολικές,ευσαίσθητες και ατμοσφαιρικές ( Russia on Ice,Lazarus)στιγμές!Στα keyboards ο Richard Barbieri, στο μπάσο o Collin Edwin (και οι δύο σχεδόν ιδρυτικά μέλη) και στην δεύτερη κιθάρα ο αμερικανός John Wesley ο οποίος συμμετείχε και στα φωνητικά και μάλιστα καλά.Ειδική μνεία για τον ντράμερ Gavin Harrison που συμπληρώνει το τημ με τον καλύτερο τρόπο.
Ο Wilson βέβαια,έπαιζε κιθάρες τραγουδούσε,συντόνιζε,έπαιζε πιάνο όταν ηθελε,ήταν "όλα τα λεφτά.".
Αν και μεγάλης διάρκειας τα τραγούδια ,δεν κούρασαν το κοινό( τι καλά να έπαιζαν και ολόκληρο το voyage 34, τον ύμνο τους δηλαδή) που καταχειροκροτούσε σε κάθε φινάλε ,ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τραγουδούσε και πολλούς από τους στίχους!
Στο δεύτερο μέρος και μετά τις πρώτες νότες,σκέφτηκα:Τώρα αρχίζει για μένα το show! Start of something beautiful,Sound of muzak,Even Less και εντελώς απρόσμενα Stars die,ένα τραγούδι που όπως προλόγισε,είχαν να το παίξουν καιρό και το είχαν συνθέσει τότε που είχαν πρώτο έρθει εδώ το 1995.
Κι όμως ούτε εδώ δεν ήρθε η λύτρωση..όχι ,καμία αναφορά στα σπουδαία άλμπουμ των 90’ς- λες και το έκανε επίτηδες για να μας εκδικηθεί για κάτι..
Πρώτο encore ,δεύτερο encore και κλείσιμο με τα τραγούδια του In Absentia που λέγαμε πιο πάνω και όλα αυτά μέσα σε αποθέωση τόσο από τους πιτσιρικάδες όσο και από τους παλιότερους φαν(σαφώς υπερίσχυσαν οι πρώτοι σε αριθμό και εκδηλώσεις ανάμεσα σε ένα κατά βάση ροκ- μεταλ κοινό)
Όχι ,το διαστημικό ταξίδι των Porcupine Tree δεν πραγματοποιήθηκε, ούτε πρόκειται ποτέ να το ξαναζήσουμε μάλλον. Περάσαμε όμως καλά, γεμίσαμε ήχους απίστευτους και ζήσαμε ένα ρεσιτάλ progressive rock-metal μουσικής με μια ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο..
Συμπέρασμα: Ο Wilson θα μας ξαναδεί και την επομένη φορά..

set list

1. First part
1. Occam's Razor
2. The Blind House
3. Great Expectations
4. Kneel and Disconnect
5. Drawing the Line
6. Open Car
7. Lazarus
8. Russia on Ice first half
9. Anesthetize Pt.2: "The Pills I'm Taking"
10. Time Flies
11. Second part
11. The Start of Something Beautiful
12. The Sound of Muzak
13. Even Less Parts 1&2
14. Stars Die
15. Way Out of Here
16. Sleep Together
17. Encore:
17. Blackest Eyes
18. Trains

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΟΥ ROCKAROLLA !

START SEASON PARTY !!!!

Ο ROCKAROLLA RADIO την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010 "καταλαμβάνει" το SILVER DOLLAR (Εθνικής Αμύνης 19, Θεσσαλονίκη) για ένα ακόμη μοναδικό PARTY!
Αυτή τη φορά,αφορμή δεν είναι άλλη από την έναρξη της πρώτης μας ραδιοφωνικής σεζόν!
Όλοι οι RockaRolla ραδιοφωνικοί παραγωγοί, οι συντάκτες και η μεγάλη παρέα του Rockarolla υποδέχονται μαζί σας το φθινόπωρο με πολύ μουσική διάθεση και τρέλα..

Ώρα έναρξης 21.30 - Είσοδος Ελεύθερη!

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

U2 360 TOUR -LIVE REVIEW

Παρακολουθώ πολλά χρόνια συναυλίες. Από την συναυλία του κολλητού μου στο διπλανό υπόγειο μέχρι τις συναυλίες των super ονομάτων σε μεγάλα στάδια. Τις καταγράφω. Είτε στο μυαλό μου, είτε στον φακό, είτε στο χαρτί σαν ανταποκριτής, είτε όλα μαζί τα παραπάνω! Όλα αυτά, θέλοντας και μη ,με κατατάσσουν σε μια ομάδα ανθρώπων που μεταφέρουν δημοσιογραφικά τις εντυπώσεις τους, ομάδα που σίγουρα δεν είναι βρώμικη και “διαπλεκόμενη” σαν την αντίστοιχη πολιτική η αθλητική της, που όμως μια ζωή όσο θυμάμαι έχει στις τάξεις της και αυτούς που σε κάνουν να αναρωτιέσαι εάν τελικά έτρεχε τίποτα σοβαρό με την παιδική τους ηλικία. Γιατί όσο και αντί- U2 ή αντί-Bono να είσαι, εάν πήγες στη συναυλία τους και δεν ευχαριστήθηκες live, τότε η περίπτωση είναι μάλλον σοβαρή..ουφ!

Η συναυλία των U2 ήταν μοναδική εμπειρία, πρωτόγνωρη για τα έως τώρα δικά μας δεδομένα και δεν είναι δυνατόν να έφυγε κάποιος χωρίς να περάσει καλά. Σημασία έχει τι ακριβώς σκέφτεσαι όταν τελειώνει το show,τι γεύση σου αφήνει και πιστέψτε με, εγώ προσωπικά δεν ήθελα να τελειώσει..Δεν τους είχα δει το 97 και ίσως τότε να ήταν καλύτεροι σαν συγκρότημα, ήταν στα «ντουζλέκια τους. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τόσο ο Bono όσο και οι υπόλοιποι, δώσαν τον καλύτερο τους εαυτό, εν έτι 2010..

Δεν έχει νόημα να περιγράψω το τεχνικό κομμάτι και το όλο σκηνικό που στήθηκε στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή το βράδυ,ούτε τι είδους οπτικοακουστική εμπειρία αποτελεί η U2 360 TOUR.Τα είδατε ,τα ακούσατε, τα ψάχνετε ακόμα. Απλά ζήσαμε κάτι το μοναδικό ,μια πανάκριβη υπέρ-παραγωγή που σε κάνει να σκέφτεσαι τι τελικά είναι αυτό που μετραει σε όλα, μα όλα τα αντίστοιχα shows:η ουσία ή το περίβλημα? Και εδώ έρχονται οι διάφορες σκέψεις και τα ανάμικτα ή ακόμα και αντικρουόμενα συναισθήματα που ενδεχομένως να είχες από πριν και τώρα βγαίνουν και κατά την διάρκεια της συναυλίας. Έτσι λοιπόν στη συνέχεια θα σας τα περιγράψω όλα μέσα από έναν υποτιθέμενο διάλογο μεταξύ εμού και… εμού! Ως διχασμένη προσωπικότητα που όμως κατά την διάρκεια της συναυλίας, έχουν ενεργοποιηθεί και οι 2 πλευρές της..Πλάκα δεν έχει?

Κ=ο καλοπροαίρετος

Π= ο..γκρινιάρης

Κ.- Λοιπόν, έχω δει συναυλίες και συναυλίες, αλλά σαν κι αυτήν..Κατ αρχήν , τι πληθος! δεν έχει ξαναγίνει αυτό στην Ελλάδα..

Π.-Σιγά τα αυγά… πήγες στους Floyd to 89?

K.-Όπως και να χει, τα λεφτά της τα άξιζε..

Π.-Χμ..και ναι και όχι..Στην Κωνσταντινούπολη γιατί πληρώνεις τα μισά?

Κ.Εδώ είναι Ελλάδα, έχουμε κρίση..

Π.-Φυσικά και έχουμε κρίση! Για αυτό τα μπλουζάκια είχαν 30 ευρω,τα καπελάκια 20 και η αφίσα 20..?

Κ -Δεν έχεις άδικο εδώ..Τέλος πάντων, το σκηνικό και η όλη κατασκευή ήταν απίστευτη, τα εφέ η γιγαντο-οθόνη,η κυκλική σκηνή και οι γέφυρες με το κοινό, τα visuals..

Π.-Δεν μου λες, γι αυτό πήγες στην συναυλία ή για να δεις τους U2?

K.-Και για τα 2! Ξέρεις κανένα γκρουπ του ίδιου βεληνεκούς που να μην δίνει έμφαση σε αυτά? Ανέφερες τους Floyd πριν.Να σου πω και για τους Acdc?

Π.-Το ροκ ν ρολ δεν έχει ανάγκη από τέτοια.. Anyway, θα συμφωνήσω, ήταν όντως υπέρ-παραγωγή , αλλά εμένα με ενδιαφέρει η ουσία... Παρεμπιπτόντως, γιατί ξοδεύτηκαν τόσα μύρια σε αυτή την υπερβολική παραγωγή, ενώ τα παιδιά πεινάνε στην Αφρική? Το λέω επειδή ο φίλος σου ο Bono νοιάζεται πολύ για κάτι τέτοια..

Κ.-(σφυρίζοντας αδιάφορα) Ωραίο μπάσιμο έκαναν..με τον Bowie να παίζει στα ηχεία και μετά με το "Return of the Stingray Guitar» σαν εισαγωγή..Π.-Τι να σου πω, ούτε ο Καίσαρας δεν έμπαινε έτσι στη Ρώμη..

Κ.-Τι να κάνουμε, έτσι είναι τα μεγάλα γκρουπ!Γουσταρα πολύ που μετά το Beautiful day μας γύρισαν πίσω στα παλιά παίζοντας το I will follow..
Π.-Από τις καλές στιγμές, θύμισαν πολλά..πάλι καλά..

Κ.-Και μετά καπάκι Get On Your Boots, Magnificent , Mysterious Ways
Elevation..κανονική απογείωση! Πως σου φάνηκε η μπάντα γενικά?

Π .-Μου φάνηκε μέτρια προς το καλή..με τόσα χρόνια στο κουρμπέτι άλλωστε, πώς να μην ήταν?

Π.-Πλάκα κάνεις..και γω με τόσα ΕΚΟ στα φωνητικά θα τραγουδούσα έτσι..πάει η φωνή που είχε κάποτε..

Κ.-Μη ξεχνάς ότι παίζουν μόνο 3 μουσικοί, ούτε session ούτε αλλα κόλπα,σωστά?

Π.- Κάτι σαν τους Doors δηλαδή ,ε ? Έχεις δει τους Led Zep? Τέλος πάντων, καλοί ήταν, άλλωστε ποτέ δεν ήταν χωριστά σαν μουσικοί..

Κ.- Φωνάρα ο Bono?

Κ.-Σημασία έχει ότι βγήκε ικανοποιητικά, έστω και έτσι.

Π.-Έστω..

Κ.-Δηλαδή συνολικά δεν ικανοποιήθηκες από την μουσική και το συγκρότημα-άσε τα εφέ

Π.- Χμ, κάποτε αυτό ήταν το δυνατό τους σημείο: να σαγηνεύουν με την μουσική τους ,που όντως είναι εξαιρετική και με την επαφή τους με το κοινό. Γενικά παραδέχομαι ότι καλά έπαιξαν, όχι όπως παλιά, αλλά καλά..Κάναν και λαθάκια βέβαια, άλλου βιαζόταν να μπει o Bono ,άλλου ο Edge..

Κ.-Ε να είδες? Αυτό σημαίνει live..τι ήθελες δηλαδή? Προ-ηχογραφημένα κολπάκια?

Α! Τι έχεις να πεις για την εκτέλεση του Miss Sarajevo?

Π.-Δεν ήξερα ότι ο Μπονο έχει και ικανότητες στην όπερα! πάμε παρακάτω..

Κ.-Πάντως είπανε πολλά από τα αγαπημένα τραγούδια και τα είπαν και καλά.

Π.- Αυτό έλειπε με 65 ευρώ να μην ακούσω τα γνωστά. Εντάξει ,το Pride είναι από μόνο του ιδιαίτερο τραγούδι, αλλά μου θυμίζει την εποχή που και οι U2 ήταν ιδιαίτερο γκρουπ, σωστά? Θυμάμαι τους Ιρλανδούς τουρίστες που ανέβαιναν πάνω στα τραπέζια εκείνη την εποχή με κάτι τέτοια και φώναζαν όλοι μαζί..

Κ.-Είναι τραγούδι ύμνος…

Π.-Είναι το μαμημένο..

Κ.-Εσένα σου άρεζε πάντα και το Joshua..

Π.-Νομίζω δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι δίσκοι στην pop..Το τρίπτυχο “Where the streets have no name»- "With or Without you"- "I still haven't found what I'm looking for" , είναι από τα πιο δυνατά που υπάρχουν. Ήταν και οι πιο δυνατές στιγμές της συναυλίας!

Κ.-Αυτά θέλει ο κόσμος να ακούει..

Π.-Μπορεί, εγώ όμως θέλω την έκπληξη να μου έρχεται κατακέφαλα. Δεν πάω μόνο για να ακούσω τις σούπες. Και εκπλήξεις ήταν λίγες..

Κ.-Καμία καινοτομία δεν ειδές επιτέλους? σε όλα γκρίνια?

Π.-Χμ… ίσως το ανακάτεμα του « I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight» με το «Discotheque», ήταν όντως ενδιαφέρουσα στιγμή..από τις στιγμές που λες καλά έκανα και ήρθα..διαφορετικά ποιος ο λόγος αν όλα είναι αναμενόμενα και γνωστά?

Κ.- Γιατί,περίμενες να παίξουν το Until the end of the world ή το In a little while? Όχι πες!

Π.-Για το πρώτο χαίρομαι ιδιαίτερα, αφού είναι το αγαπημένο μου, άλλωστε το έχουν ξαναπαίξει..ούτε το δεύτερο με χάλασε, ίσα ίσα..

Κ.-Και για τον Bono?πως σου φάνηκαν οι παρεμβάσεις του και το στυλάκι που είχε γενικότερα? Φαίνεται να έπιασε τόπο, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού..

Π.-..αντιδράσεις που ήταν ευγενικές αλλά χλιαρές. Άμα ήθελε μπορούσε να ξεσηκώσει το κοινό και να το κάνει να ουρλιάζει. Μπόνο είσαι..

Κ.-Είπε και για την κρίση, μας έδωσε κουράγιο..

Π.-Τι να σου πω, ανάγκη τον είχαμε… Μα τι βλακείες είναι αυτές? Με προσευχές και ευχολόγια και παροτρύνσεις του στυλ «θα τα καταφέρουμε», »έχουμε καρδιά εμείς» κλπ ΙΣΑ ΙΣΑ, έτσι κοιμίζεις τα πλήθη!

Κ.-Και τι να έλεγε δηλαδή? «παιδιά σηκωθείτε να βγείτε στους δρόμους»?

Π.- Να δείξει ποιος είναι ένοχος για όλα αυτά ρεεε!τι να το κάνω εγώ το μπλα μπλα χωρίς ουσια?αυτα είναι παρηγοριές και γίνονται για λόγους promotion,κατάλαβε το..Άμα θέλει ο καλλιτέχνης μπορεί να γίνει καταπέλτης και να πτυχή πολλά. Αλλιώς παράτα το και τραγούδα για το …φεγγάρι!Κ.-Μα δείχνει κοινωνική ευαισθησία, αγωνία για τα «κοινά»..

Π.-Μήπως πρέπει να αλλάξει επάγγελμα να τελειώνουμε? Γιατί πρέπει επιτέλους να αποφασίσει τι είναι: μουσικός? πολιτικός? ακτιβιστής? Υποψήφιος Πρόεδρος?Τι δουλειά μωρέ έχει να μιλάει με αρχηγούς κρατών τρεις και λίγο?

Κ.-Τι λες τώρα? Και τα μηνύματα αλληλεγγύης στην φυλακισμένη, πως την είπαμε?

Π.- Aung San Suu KyiΚ.-Ναι αυτή, ο Νέλσον Μαντέλα της Ασίας λένε..

Π.-Σε κάτι τέτοια είναι μανούλα ο bono..Για να δω αν θα κουνηθεί μεθαύριο στην Τουρκία, γιατί εκεί να δεις τα δικαιώματα τι τα κάνουν. Εκεί σε θέλω μάγκα…

Κ.-Λες να είναι ο…Μεγα Αλέξανδρος τελικά?

Π.-Μη μου το θυμιζεις!Πω πω γέλιο που έκανα..Πάλι καλά που δεν είδαμε και να καβαλάει κάνα Βουκέφαλα

Κ.-Μα καβάλησε το φωτισμένο εκείνο πράμα στο τέλος και έκανε και κούνια!

Π.-καραγκιοζλίκια..δεν τόλμησε να ανέβει ψηλά βέβαια …χεχεχε

Κ.- Ο κόσμος πως σου φάνηκε?

Π.- Η σάρα και η μάρα! τι να πω, ενθουσιώδες κοινό αλλά όχι συμπαγές, μουσικά εννοώ. Ούτε οι μισοί δεν ξέραν τι γίνεται εδώ πέρα..Πάντως ήταν θερμός ο κόσμος, το παραδέχομαιΚ.-Γενικά η διοργάνωση ήταν επιπέδου..
Π.-Στην αρχή και ειδικά στους Snow Patrol,δεν ήταν και πολύ καλός, μετά όμως έγινε εξαιρετικός. Τρομερή η ιδέα να κρεμαστούν τα ηχεία επιτέλους ψηλά στον αέρα(στην μεταλλική κατασκευή),εκεί ήταν η διαφορά νομίζω..
Κ.- Ο ήχος?

Π.- για τα ελληνικά δεδομένα ναι..Εγώ με τόσα φράγκα στα ταμεία και με τέτοια προπώληση όμως θα έκανα όργια..

Κ.-Ο καθένας μου φαίνεται…

Π.- …με τον Μπόνο του!

Κ.-Και του ..χρόνου!

Π.-Merry Christmas!

Setlist:

Return of the Stingray Guitar
Beautiful Day
I Will Follow
Get On Your Boots
Magnificent
Mysterious Ways

Elevation
Until The End Of The World
I Still Haven't Found What I'm Looking For
Pride (In The Name Of Love)
In A Little While
Miss Sarajevo
City Of Blinding Lights
Vertigo
I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight - Discotheque (Remix)
Sunday Bloody Sunday
MLK
Walk On
Encore

One
Where The Streets Have No Name

Encore 2

Hold Me, Thrill Me, Kiss Me, Kill Me
With Or Without You
Moment Of Surrender

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Sick of You - CAKE

Patrick Wolf - Time of My Life

Nickelback - This Afternoon

Manic Street Preachers - (It's Not War) Just The End Of Love

μοτηερ μοτηερ-Βοδυ οφ υεαρσ

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Bruce Springsteen - Save My Love

Kid Rock - Born Free

Skunk Anansie - My Ugly Boy

White Lies - Bigger Than U

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Crystal Castles - Not In Love ft. Robert Smith

Miles Kane - Inhaler

Scott Pilgrim VS. The World Soundtrack - 22 Summertime (Beck Version)

Linkin Park Waiting for the end

Kings Of Leon -The End

Waiting for

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010